Leczenie zachowawcze:

Leczenie zachowawcze obejmuje: ocenę wskaźnika masy ciała (body mass index BMI), którego wartości powinny być u kobiet < 27,3, dla mężczyzn < 27,8. Ocenę drożności nosa, poprzez wykluczenie obecności obrzęków błony śluzowej nosa np. obrzęki alergiczne, skrzywień przegrody nosa i innych. Nie stosowanie środków nasennych, uspokajających czy też nie spożywanie alkoholu wieczorem przed snem.
Zastosowanie aparatów nazębnych tzw. wkładek doustnych jest w stanie kontrolować chrapanie i lekkie stany bezdechu u ok. 70% pacjentów. Najskuteczniejsze są te, które wysuwają żuchwę lekko do przodu, przesuwając nasadę języka i łuki podniebienne, zapobiegając w ten sposób zapadaniu się dróg oddechowych. Inne drobne urządzenia poprawiające oddychanie i likwidujące lub ograniczające chrapanie to wkładki donosowe, plastry na nos, paski podbródkowe i inne.
Najlepszym sposobem w leczeniu zachowawczym wszystkich rodzajów bezdechu obturacyjnego i chrapania jest zastosowanie aparatu cały czas utrzymującego w trakcie snu dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych, co zapobiega ich zapadaniu się. Są to aparaty CPAP (stałe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych ang. Continuous Positive Airway Pressure). Aparat składa się z maski nałożonej na nos albo twarz pacjenta, połączonej ze specjalną pompą, utrzymującą stale podwyższone ciśnienie powietrza w drogach oddechowych, zapobiegając ich zapadaniu się. Niekorzystnym aspektem stosowania tego urządzenia jest konieczność spania w masce, co jest niewygodnym dla wielu pacjentów i może być przyczyna rezygnacji ze stosowania aparatu CPAP. Przed podjęciem decyzji o zastosowaniu aparatu CPAP skontaktuj się z laryngologiem celem dokładnej oceny drożności dróg oddechowych i innych sposobów leczenia Twojej dolegliwości.

Leczenie operacyjne:

Leczenie operacyjne polega na chirurgicznym usunięciu przeszkód powodujących zaburzenia przepływu powietrza i prowadzących do chrapania lub bezdechu. Zakres zabiegu jest różny od prostych, wykonywanych ambulatoryjnie, do bardzo skomplikowanych, wymagających doświadczenia od operatora. Skuteczność operacyjna zależy nie tylko od dobrego przygotowania operacyjnego lekarza, ale także prawidłowej kwalifikacji pacjentów.
Leczenie zabiegowe obejmuje operacje nosa (m.in. korekcja przegrody nosa, małżowin nosowych, usunięcie polipów nosa), zabiegi w obrębie jamy ustnej, gardła (usunięcie migdałków podniebiennych, migdałka gardłowego, plastyka podniebienia miękkiego). Do bardziej skomplikowanych zabiegów operacyjnych zaliczyć należy operacje korygujące zaburzenia szczękowo-twarzowe w budowie twarzoczaski.